Sadece Ülkücü Hareketin değil, yaşadığı toplumun da sözcüsü idi . Şiirleri slogan olmuş, Marşları büyütmüştü bizi. Yanlışta ısrarcı kim varsa hepsini hicvetmişti. Doğruluğun kalesi olmuş dili vardı. Dünyanın her yerinde izi vardı.
Amerika , Avrupa, Türk dünyası, Afrika…
Şöyle diyordu onun için.
“Vallahi üstünde güneş batmıyor. Ölmez bu hareket , ölmez bu dava”
Haksızlığa karşı, hukuksuzluğa karşı, sömürü düzenine karşı saz kaldırmış müstesna bir ozandı… “Ozan Arif”
Yılmıştı ona yapılan onca şeyden. Kendi dilince ifade etti .
“Kalleş dosttan gözüm yıldı. Mert düşmanın aşığıyım ”
Riyakarlıktan nefret ederdi.
” Ak alınlı sandıklarım , yüzü gözü krem çıktı.”
Başbuğ’un hayranı idi. Başbuğumuz, zaman zaman şölenlerimize katılırdı. O zaman ne müthiş bir enerjisi olurdu Arif ağabeyin..
Türk’ e sevdalı şiirleri gönlümüzde ebediyen yaşayacak ve yaşatılacaktır.
Ozan , haksızlıklar karşısında sazı ,sözü ve dili susmayan kişidir.
Susmadı da.
Değiştiniz, aksınız, tamam, iyi, çok güzeI,
“Ak” Iâfının üstünde özeI duraIım, özeI!..
Yahu bu “Ak” diyenIer, hep mi böyIe müptezeI?
Bir değişme masaIı, bir de ak tutturdunuz,
Bu miIIete karayı, ak diye yutturdunuz.
Ruhun şad , mekanın ulu olsun.
Susmayacağız ..
Rahmet ve minnetle…